- koleb|ka
- f
1. przest. (kołyska) cradle
2. przen. cradle przen.
- kolebka cywilizacji/chrześcijaństwa the cradle of civilization/Christianity■ być w kolebce to be in one’s infancy- w czasach, kiedy informatyka była jeszcze w kolebce when computer science was still in its infancy- od kolebki from the cradle
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.